20.04.2024.
 
 
Hiostoria związku
Geneza powstania Związku i kalendarium działalności.

15 grudnia 1982 r. zebrała się 15-osobowa grupa założycielska (inicjatywna), która podjęła decyzję o powołaniu Komitetu Założycielskiego w składzie: Bielec Adam; Hoffman Hubert, Majchrowicz Jan, Pszonka Ryszard, Kędra Antoni, Ostrowski Jan, Chrobak Tadeusz, Sawicki Tadeusz, Jarosz Andrzej, Borukało Kazimierz, Wierdak Józef, Jasłowska Janina, Konopka Marek, Hnat Grażyna, Biega Michał, która postawiła sobie za cel opracowanie Statutu oraz rejestrację Związku Zawodowego.
13 stycznia 1983 r. Sąd Wojewódzki w Krośnie dokonał rejestracji Statutu Związku, a 11 kwietnia 1983 r. tenże Sąd dokonał wpisu do Rejestru Związków Zawodowych osoby wchodzące w skład Zarządu Związku jako organu uprawnionego do reprezentowania Związku.
Pierwszym Przewodniczącym Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Górników-Naftowców” został wybrany kol. Hoffman Hubert.
Działalność Związku od 1983 roku była dość trudna z uwagi na istniejący czas stanu wojennego i panujące wówczas obostrzenia. Ale w miarę upływającego czasu działalność związkowa znacznie się umocniła i rozwinęła obejmując coraz to dalsze dziedziny i problemy pracownicze, rodzinne i życiowe. W latach 80-tych Związek Zawodowy „Górników-Naftowców” zrzeszał w swoich szeregach około 90 % załogi Zakładu. Prowadził szeroką działalność z zakresu spraw socjalno-bytowych pracowników. Swoją opieką obejmował działalność kulturalno-oświatową m.in. prowadzenie pod egidą Związku kółka zainteresowań (zespoły taneczne, kapela ludowa, orkiestra dęta). Prowadził w swoim zakresie doposażenie Ośrodków wypoczynkowych (Dźwirzyno, Czarna) w sprzęt audio-telewizyjny) oraz sprzęt sportowo-rekreacyjny (kajaki, rowery itp.)
Jedną z ważniejszych działalności Związku było prowadzenie skierowań sanatoryjnych dla pracowników wymagających opieki medycznej i rehabilitacji. W tym celu co kwartał każdego roku w ramach współpracy z Federacją Górników w Polsce otrzymywaliśmy około 30 skierowań sanatoryjnych, które następnie w uzgodnieniu z lekarzem – konsultantem przyznawaliśmy pracownikom,  emerytom i rencistom naszego Zakładu. Tą formę działalności prowadziliśmy do 1994 roku aż ustawa Sejmowa pozbawiła nas tych uprawnień. Skierowania o których wyżej mowa w latach 90-tych przydzielaliśmy uprawnionym bez względu na przynależność związkową.

W lutym 1990 r. podczas III Walnego Zebrania Delegatów dokonano wyboru Zarządu Zakładowego, Komisji Rewizyjnej oraz nowego Przewodniczącego Związku kol. Ryszarda Wąsowicza, który pełni tę funkcję nadal.
Działalność związkowa, działalność Zarządów w latach 1990 – 1996 opierała się w głównej mierze oprócz zadań statutowych na polu ochrony i obrony praw pracowniczych i związkowych, zatrudnienia, socjalno-bytowych, utrzymania przywilejów pracowniczych.
Związek Zawodowy „Górników-Naftowców” od 1984 roku był członkiem Federacji Związków Zawodowych Górnictwa Naftowego i Gazownictwa biorąc cały czas czynny udział w jej pracach.
Przynależność do Federacji ZZ GNiG i posiadanie swojego przedstawiciela w jej Zarządzie pozwoliło nam brać udział w negocjowaniu i podpisaniu w 1995 r. Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Rok 1993 był dla Związku rokiem znamiennym nie tylko z okazji jubileuszu X-lecia, lecz bardziej doniosłą  rzeczą było to, iż w tym roku ufundowaliśmy i dokonaliśmy poświęcenia Sztandaru Związkowego, który od tej pory towarzyszy nam w uroczystościach związkowych jak i zakładowych.
Podczas uroczystości poświecenia Sztandaru dokonano uroczystego wbijania gwoździ ozdobnych w drzewiec Sztandaru przez Fundatorów jak również grupowych związkowych wszystkich grup z jednostek organizacyjnych.
W 1996 roku został opracowany i wdrożony w Zakładzie Regulamin Funduszu Świadczeń Socjalnych, który z pewnymi korektami funkcjonuje do dnia dzisiejszego.
Realizując poszczególne sprawy Zarząd Zakładowy „Górników-Naftowców” podejmował wiele uchwał, stanowisk, deklaracji programowych, wydał wiele opinii.
Wszystko powyższe było możliwe m.in. dzięki poprawiającej się z roku na rok współpracy i dobrym współdziałaniu i zrozumieniu z reaktywowaną w 1989 r. Komisją Zakładową NSZZ „Solidarność”.
Dobro pracownicze postawiliśmy ponad podziały polityczne.
Pluralizm związkowy w dobrym tego słowa znaczeniu przeważył nad animozjami.

Ostatnie X-lecie już po transformacji ustrojowej 89’ przyniosło nową jakość i nowe wyzwania dla działalności związkowej. Komercjalizacja, restrukturyzacja, prywatyzacja to słowa powszechne nie tylko na szczytach władzy, ale także w użyciu związkowców. My zderzyliśmy się z nimi od 1996 r. odkąd PP PGNiG zostało przekształcone w Spółkę Skarbu Państwa.
Programy restrukturyzacyjne, wydzielanie Spółek, restrukturyzacja zatrudnienia stały się dniem powszednim.
Aby nie zagubić się w gąszczu zmian, przepisów związkowcy musieli się przestawić na poznanie tych zagadnień, by móc w sposób profesjonalny, rzeczowy, merytoryczny brać w nich udział, mieć własny osąd i zdanie na dziejące się procesy restrukturyzacyjne.
Była i jest to owocna nauka, która pozwala w chwili obecnej zrozumieć mechanizmy jakimi kieruje się gospodarka rynkowa, a jednocześnie nie stracić  z pola widzenia największej wartości jaką jest człowiek, człowiek – pracownik w Przedsiębiorstwie, Firmie, Zakładzie.

Rok 1997 przyniósł nam negocjacje i w końcu podpisanie przez Centrale Związkowe i Zarząd PGNiG Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla branży Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, który obowiązuje po dziś dzień. W ślad za ZUZP w tym samym roku wynegocjowaliśmy i podpisaliśmy Zakładowy Regulamin Wynagradzania.

W maju 1998 r. Centrale Związkowe i Zarząd PGNiG podpisali „Porozumienie” o nieodpłatnym nabyciu do 15 % akcji PGNiG S.A.

Listopad 1999 r. przyniósł historyczne wydarzenie dla naszej działalności, działalności związkowej. Mianowicie przedstawiciele trzech Central Związkowych działających w PGNiG S.A. na spotkaniu w Wałbrzychu podpisali „Porozumienie” dotyczące wzajemnej współpracy Związków Zawodowych we wszystkich kwestiach związanych z restrukturyzacją ii prywatyzacją. Na mocy tego „Porozumienia” została utworzona Związkowa Komisja Koordynacyjna.

6 czerwca 2000 r. podpisane zostało porozumienie w sprawie „Programu restrukturyzacji zatrudnienia i działań osłonowych dla pracowników  Oddziałów
i Spółek Zależnych PGNiG S.A.” oraz „Wytycznych w sprawie wydzielania działalności pomocniczych w Oddziale i Spółkach Zależnych PGNiG S.A.”
 Negocjacje nad zapisami porozumienia były bardzo trudne i długie. Stronie związkowej jednak udało się osiągnąć zapisy gwarancji zleceń prac dla Spółek Wydzielonych na trzy lata oraz w miarę przyzwoite wysokości kwot na osłony socjalne. Program restrukturyzacji jest rozłożony na II etapy – I etap 2000 – 2002, który zakończył się oraz II etap 2003 – 2006, który jest w trakcie realizacji.
Wyżej wymieniony Program dotyczy również naszego Oddziału. O ile w I etapie nie było większych problemów z uwagi na to, iż restrukturyzacja obejmowała pracowników posiadających prawo do emerytur i emerytur wcześniejszych, a także utworzenie  na bazie aktualnego zatrudnienia Spółek z o.o. (Transport, Warsztaty, Sprzątanie, Ochrona Zdrowia), to etap II będzie dużo trudniejszy z uwagi na problemy zarówno w zakresie ludzkim jak i organizacyjnym.
Prowadzona restrukturyzacja zatrudnienia w oparciu o opracowane programy dotyka różnych grup zawodowych.  Jeżeli będzie prowadzona przy pełnej otwartości, pełnej wiedzy pracowników, przy pełnym nadzorze organizacji związkowych, a jednocześnie będą wypełniane wszystkie zobowiązania wobec restrukturyzowanych pracowników to wówczas proces ten będzie bardziej zrozumiały i możliwy do przyjęcia. Tylko rzeczowa, merytoryczna argumentacja dla wprowadzanych działań może złagodzić jego skutki. To, że wielu pracowników odeszło lub odejdzie z Oddziału niejednokrotnie po wielu latach oddanej pracy, to wynik tego, że staliśmy się wszyscy ofiarami przemian społecznych i gospodarczych, jesteśmy świadkami historii i nikt z nas nie jest   w stanie odwrócić jej biegu. Powinniśmy jednak starać się pomagać sobie nawzajem, domagać się: aby restrukturyzacja przebiegała w sposób rzeczowy, planowy, merytoryczny, aby jej skutki dla nikogo nie stały się dramatem.
Mówiąc o tych trudnych sprawach należy przyjąć zasadę, że przedstawiać trzeba zarówno pozytywy jak i negatywy spraw ludzkich, pracowniczych, bo tylko znajomość sprawy, tematu pozwala pracownikom zrozumieć powody dlaczego tak, a nie inaczej się dzieje.
 Przyszło nam działać w bardzo trudnych czasach przy podejmowaniu trudnych decyzji, które wymagały i będą wymagać  odwagi i odpowiedzialności, wymagały i będą wymagać współpracy z innymi organizacjami i sądzę, że zdaliśmy i będziemy zdawać w dalszym ciągu z tego egzamin.
Łączenie troski o sprawy pracownicze i przyszłość Firmy – to zawsze stanowiło przesłanie  Zarządu Międzyzakładowego. Sprawdza się ono przez dwadzieścia lat i pozwala dziś patrzeć z nadzieją na następne lata. Dynamiczne działania restrukturyzacyjne w obrębie Oddziału spowodowały konieczność zmiany organizacji wewnętrznej Związku, co w efekcie zaskutkowało tym,  iż w dniu 15 maja 2001 r. podczas Zebrania Delegatów dokonano zmiany Statutu jak również zmiany nazwy Związku z Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Górników-Naftowców” na Międzyzakładowy Związek Zawodowy „Górników-Naftowców” przy PGNiG S.A. O/SZGNiG w Sanoku obejmującym zakresem swojego działania również TRANS NG sp.z o.o. oraz NAFTA-GAZ-SERWIS sp.z o.o.
Powyższe zmiany zostały zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Rok 2003 – Jest rokiem XX-lecia Związku Zawodowego „Górników-Naftowców”. Z tej okazji Zarząd Związku podjął decyzję o wybiciu pamiątkowego medalu związkowego.

30 stycznia 2004 r. odbyło się uroczyste spotkanie delegatów i zaproszonych gości z okazji XX-lecia Związku.

Międzyzakładowy Związek Zawodowy „Górników-Naftowców” na dzień        31 marzec 2004 r. w swoich szeregach zrzesza 848 członków – pracowników Oddziału oraz 120 emerytów i rencistów, a także 22 członków – pracowników TRANS NG i 21 członków - pracowników NAFTA-GAZ-SERWIS.

Jest to  pomimo prowadzonej od dłuższego czasu restrukturyzacji  największa organizacja związkowa w Sanockim Zakładzie Górnictwa Nafty i Gazu a także w Polskim Górnictwie Naftowym i Gazownictwie  S.A. oraz w województwie podkarpackim.

18 – 20 maja 2005 r. w Zakopanem odbyło się XXII Zgromadzenie Federacji Związków Zawodowych Górnictwa Naftowego i Gazownictwa. Nasi delegaci złożyli kilka wniosków i projektów uchwał, które zmierzały do uporządkowania struktury Federacji jak i sposób jej zarządzania i funkcjonowania m.in.:

Przekształcenie Federacji w jednolity Związek Zawodowy,
Wybór delegatów na Zgromadzeniu Federacji w zależności od liczebności organizacji związkowych,
Pozbawienie biernego prawa wyborczego emerytów i rencistów,
Zakaz zajmowania stanowisk w Radach Nadzorczych PGNiG S.A. przez członków Zarządu i Komisji Rewizyjnej Federacji.
Niestety, delegaci Zgromadzenia nie przyjęli tychże wniosków i projektów uchwał wobec czego nasi delegaci mając pełnomocnictwa Zarządu MZZ”GN” oraz uchwałę z 23 kwietnia 2005 r. złożyli w Prezydium Zgromadzenia stosowny wniosek o wystąpienie z dniem 20.05.2005r. MZZ”GN” ze struktur Federacji ZZGNiG.

24 maja 2005 r.
Komisja Papierów Wartościowych dopuściła Akcje PGNiG S.A. do publicznego obrotu. Jest to pierwszy krok prywatyzacji PGNiG S.A. Program prywatyzacji PGNiG S.A. zakłada, że w ciągu 6 m-cy od debiutu giełdowego, Skarb Państwa sprzeda co najmniej 1 akcję PGNiG S.A. tak, aby udostępnić otrzymanie akcji przez uprawnionych pracowników i byłych pracowników od 15 % akcji.

Czerwiec 2005 r.
Został zatwierdzony i podpisany dokument Pt. „Program restrukturyzacji zatrudnienia oraz wydzielenia niektórych funkcji z Grupy Kapitałowej PGNiG S.A. na lata 2005 – 2007”.

12 czerwca 2006 r.
W PGNiG S.A. powołano Radę Pracowników w składzie: Tomasz Ziembicki – Przewodniczący; Ryszard Wąsowicz – Z-ca Przewodniczącego; Józef Krupnicki – Członek; Marek Gierczak – Członek; Wiesław Biernacki – Członek.


Międzyzakładowy Związek Zawodowy „Górników-Naftowców”  w Polskim Górnictwie Naftowym i Gazownictwie S.A. - Oddział Sanoki Zakład Górnictwa Nafty i Gazu w Sanoku prowadzi swoją działalność związkową        w duchu poszanowania praw pracowniczych i związkowych i wyraża nadzieję, że w dalszym ciągu ta działalność będzie kontynuowana dla dobra ogółu pracowników, emerytów i rencistów, a przede wszystkim dla członków Związku.

Ponadto z chwilą złożenia rezygnacji z przynależności do struktur Federacji MZZ”GN” jako Organizacja Związkowa reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Zw.Zawodowych oraz ustawy Kodeksu Pracy występuje we wszystkich sprawach związanych z obroną i ochroną praw pracowniczych jako samodzielny podmiot wobec Dyrekcji Oddziału jak i Zarządu PGNiG S.A.
Na bieżąco Zarząd Związku współpracuje z dwiema pozostałymi Organizacjami Związkowymi Oddziału oraz Zakładowymi Organizacjami Związkowymi.