KOMITET PROTESTACYJNY
Związków Zawodowych
Grupy Kapitałowej PGNiG
List Otwarty

Pan Donald Tusk
Prezes Rady Ministrów

Mimo podejmowanych przez Zarząd Spółki prób poprawy sytuacji poprzez dokonywanie drastycznych zmian organizacyjnych kondycja wszystkich podmiotów skupionych w GK PGNiG jest bardzo trudna. Decyzję o odmowie taryfy poprzedziły trzy zapytania Prezesa URE kierowane do Spółki, które spowodowały, że proces taryfowy znacznie się wydłużył i trwał ponad 90 dni, co negatywnie wpłynęło na wynik finansowy Spółki. Taki stan rzeczy powoduje również realne zagrożenie pogorszenia bytu i utraty miejsc pracy dla 33 tysięcznej rzeszy pracowników.
Warto w tym miejscu przywołać Porozumienie jakie Prezes URE zawarł również w 2011 roku ze Spółkami Dystrybucyjnymi, dotyczące redukcji kosztów OPEX, które miały zwiększyć rentowność zainwestowanego kapitału. Działania podejmowane w tym obszarze miały być corocznie weryfikowane i w oparciu o wyniki analiz powinny być dokonane zmiany taryfy dystrybucyjnej. Spółki Gazownictwa pomimo dodatkowych obciążeń wynikających z decyzji Rządu zwiększającej składkę rentową, wywiązują się z dokonanych uzgodnień obniżenia kosztów pracy, mimo tego Prezes URE, nie po raz pierwszy nie wywiązuje się z przyjętych uzgodnień. Powyższy stan faktyczny i brak decyzji instytucji rządowej jaką jest URE niesie za sobą tragiczne konsekwencje dla całej branży. Wysoki kurs dolara i wysoka cena ropy naftowej z tendencją wzrostową w okresie poprzednich 9 miesięcy skutkują pogarszaniem się sytuacji całej GK PGNiG i wystąpieniem w bilansie skonsolidowanym straty za I półrocze roku 2012. Jednocześnie w Spółkach Dystrybucyjnych występuje niedobór środków na rozbudowę sieci, a w PGNiG SA na rozwój nowych technologii i aktywniejsze zaangażowanie się w poszukiwanie gazu łupkowego. Powyższe uwarunkowania pogarszają i tak trudną sytuację spółek wiertniczych czy budowlano-montażowych w Grupie Kapitałowej PGNiG.
W takim stanie rzeczy mimo wdrożonego programu optymalizacji zatrudnienia sytuacja pracowników staje się coraz gorsza, a z tym nie możemy się zgodzić. Masowo zmniejszane są świadczenia wynikające z Zakładowych Układów Zbiorowych Pracy i wypowiadane są zawarte wcześniej porozumienia między pracodawcami i stroną społeczną.
Przyjęte w PGNiG SA działania osłonowe mające zminimalizować negatywne społecznie skutki wprowadzanych zmian organizacyjnych są daleko niewystarczające wobec sygnalizowanej skali zwolnień w przyszłym roku.
Zapowiadane przez Ministra Skarbu Państwa prace wiertnicze w poszukiwaniu gazu łupkowego i konwencjonalnego pomimo zawieranych umów strategicznych ze spółkami kontrolowanymi przez Państwo są realizowane z dużym opóźnieniem natomiast spółki które mają prowadzić te prace są na skraju bankructwa. Również uwolnienie rynku gazu niesie ogromne ryzyko nie tylko dla firmy. Przeprowadzenie tego procesu w dużej skali i zbyt gwałtownie doprowadzi do pogorszenia kondycji PGNiG a to zmniejszy dochody jej właściciela – Skarbu Państwa. Analizując zakres i kierunki zmian mamy obawy że w tych przeobrażeniach nie uwzględnia się interesu społecznego i ich skutkiem będzie najpewniej wzrost cen gazu dla przemysłu. Można już teraz postawić wysoce prawdopodobną tezę że w niezbyt dalekiej przyszłości w sposób pośredni dojdzie do dotowania przez PGNiG i przez całe nasze społeczeństwo właścicieli podmiotów zagranicznych zużywających gaz do produkcji jak np. Huta Mittal.
Bardzo dynamiczne zmiany organizacyjne prowadzone w sferze handlu gazem już negatywnie oddziaływują na bieżącą działalność firmy i prowadzą do pogorszenia się relacji pomiędzy PGNiG, a klientami, osłabienia marki, psują jej wizerunek co spowoduje przejęcie kluczowych klientów PGNiG przez firmy konkurencyjne. W warunkach otwierania się rynku gazu jest to niezwykle niebezpieczne dla przyszłej pozycji PGNiG oraz może doprowadzić do masowych zwolnień pracowników. Dalsze plany reorganizacyjne dla Grupy Kapitałowej (tworzenie Spółki Centrum Usług Wspólnych - Spółka PGNiG Serwis, konsolidacja Spółek Poszukiwawczych i inne) wywołują niepokój wśród załogi i silne, oddolne naciski na związki zawodowe do podjęcia radykalnych działań.
Dla przeciwdziałania nasilającym się trudnościom należałoby z większą determinacją zaangażować się w realizację przyjętej przed kilkoma laty strategii firmy polegającej na tworzeniu koncernu multienergetycznego poszerzającego swoja ofertę o sprzedaż energii elektrycznej, ciepła oraz innych produktów. Z drugiej strony należy dokonać szczegółowego badania skali i kierunków inwestycji.
Zbyt instrumentalne traktowanie pracowników doprowadzi do utraty motywacji wśród załóg, odejścia najbardziej wartościowych pracowników wywoła niepokoje społeczne. Restrykcyjna obsługa długu finansowego firmy nie powinna być prowadzona kosztem wynagrodzeń pracowników, a znaczne zwiększenie nakładu pracy i zmniejszenie zatrudnienia powinno być dodatkowo nagradzane, tymczasem dochodzi do kolejnych redukcji świadczeń pracowniczych.
Mamy nadzieję, że działania Rządu oraz Zarządu Spółki, nie zmierzają do podziału PGNiG SA. Taka fragmentacja byłaby niekorzystna dla całej branży a w dalszej perspektywie otworzyłoby to pole podmiotom nie zainteresowanym bezpieczeństwem energetycznym Polski i dobrem jej obywateli, a jedynie zorientowanym na własny zysk.
Firma słaba, rozdrobniona bez specjalistów z branżowym doświadczeniem nie będzie w stanie realizować wielkiej szansy rozwoju, jakim jest wydobywanie na skalę przemysłową gazu z łupków. Ponadto znaczne zadłużenie PGNiG SA, sięgające kilku miliardów złotych i jego niebezpieczne pogłębianie się, może spowodować w niedalekiej przyszłości całkowite wstrzymanie inwestycji lub, co gorsze postawienie PGNiG SA w stan upadłości lub likwidacji.
W związku z powyższym, prosimy Pana Premiera o zapoznanie się z tymi działaniami i zdyscyplinowanie odpowiednich instytucji państwowych i urzędów oraz władz Spółki do dogłębnego przeanalizowania wprowadzanych zmian i podjęcia działań poprawiających sytuacje firmy. Jednocześnie występujemy o konsultacje i zasięganie opinii przez ww. władze u partnerów społecznych, w realizacji wdrażanych przez Zarząd PGNiG SA form przekształceń.

Występujemy także o bezpośrednie, niezwłoczne spotkanie z Ministrem Skarbu Państwa jako właścicielem PGNiG.
Tylko szerokie i otwarte współdziałanie pozwoli dokonywać zmiany służące dobru firmy, pracownikom, krajowi i całemu społeczeństwu.

Warszawa, dnia 9 października 2012 roku

Za komitet Protestacyjny.